Op 27 mei jl. heeft de voorzitter van ZLTO, Hans Huijbers, zijn visie gegeven op verantwoordelijkheid en duurzaamheid in de agrarische sector. Hij merkte op, dat het merkwaardig is dat in de vruchtbare rivierdelta in Nederland veel gronden in gebruik zijn voor andere functies dan agrarische. Dit terwijl het toch zo zou moeten zijn, dat de landbouw met name zou moeten worden geconcentreerd op vruchtbare gronden.
Zo worden bijvoorbeeld bolle akkers afgegraven ten behoeve van woningbouw, terwijl onze voorouders veel geïnvesteerd hebben om de vruchtbare bolle akkers te creëren. Een belangrijk deel van de agrarische sector vindt plaats op gronden die daarvoor minder geschikt zijn. Zijn bedrijf is bijvoorbeeld gevestigd in De Kempen. De benaming Kempen vindt zijn oorsprong in lege vlaktes. Het Romeinse Campina.
Hans Huijbers staat stil bij het verschil tussen waarde en waarden. Een agrarisch bedrijf moet niet strikt economisch benaderd worden. Uitgangspunt moet zijn: volhoudbaarheid.
Daarvoor is duurzaamheid noodzakelijk. De agrariër is in eerste instantie de verzorger van bodem, gewassen en vee. Indien de huidige productiemethodes worden voortgezet komt de volhoudbaarheid in gevaar.
Er moet op een andere wijze omgegaan worden met onze natuurlijke hulpbronnen. Dit betekent, dat moet worden gekeken naar de optimale maat, waarbij gezinsbedrijven de maatstaf zijn. De schaalvergroting wordt uitgelokt door de eis van almaar goedkoper produceren. Dit leidt tot uitwassen.
De consument moet bereid zijn meer te betalen voor zijn voeding. Nederlanders betalen verhoudingsgewijze het minste voor hun producten. Dit is niet volhoudbaar. Naast de agrariër moet ook de consument zichzelf de vraag stellen wat deed ik vandaag om een bijdrage te leveren aan een duurzame productie.
Na een muzikaal intermezzo ontspon zich een boeiende discussie waarbij kritische vragen niet werden geschuwd. Hans Huijbers wist de vragen helder te beantwoorden en de aanwezigen aan het denken te zetten: wat was uw bijdrage aan een duurzamere samenleving.