Steeds meer mensen worden steeds ouder. Gunstige levensomstandigheden, dragen daaraan bij, evenals gezonde leefwijzen en een goede gezondheidszorg, zowel cure als care. Op zich is dat verheugend, maar het heeft ook een keerzijde, de gezondheidszorg dreigt onbetaalbaar te worden. Het overheidsbeleid is er daarnaast op gericht dat ouderen langer thuis blijven wonen. Het is de vraag of de door de overheid gepropageerde participatiesamenleving hier voldoende soelaas zal kunnen bieden. Genoemde ontwikkelingen roepen vragen op als: zijn er grenzen aan het autonoom zijn van de mens als het om recht op leven gaat en zijn oude (kwetsbare) mensen er wel altijd bij gebaat dat alle denkbare medische behandelingen toegepast worden? Moet de kwaliteit van leven hier niet mede in de afweging betrokken worden? Mogen de kosten hierin ook betrokken worden? Wie heeft in deze de belangrijkste of zelfs beslissende stem, de betrokkene zelf, de familie/mantelzorgers, de arts, de overheid of de zorgverzekeraar?
Deze lezing werd muzikaal omlijst door Rhea Knipscheer onder begeleiding van pianist/organist Peter van Korlaar.