Thema, data en sprekers 2024

De Bokhovenlezingen hebben dit jaar als thema IN DIALOOG MET ELKAAR. 

‘Een van onze sterkste wapens is de dialoog…’

Nelson Mandela.

“Wij zien een dialoog als een gesprek tussen mensen, waarin een vrije gedachtewisseling plaatsvindt die mogelijk tot nieuwe inzichten of meer begrip voor elkaars standpunten kan leiden. Verkennen en ècht luisteren ligt daarbij aan de basis. Een dialoog zoals wij die zien, is vooral een open gesprek over ervaringen, dromen en mogelijkheden die bijdragen tot onderling begrip en respect, tot verbondenheid en meer inzicht. In dialoog hoor je andere betekenissen die mogelijk bijdragen tot nieuwe inzichten. Verkennen en onderzoeken van eigen (voor)oordelen en andere zienswijzen zijn hierbij essentieel,” zegt Jan van Heijningen namens het bestuur

Rond vier thema’s, te weten KlimaatReligie, Media en Economie zullen telkens twee sprekers hun visies daarop toelichten en met elkaar in gesprek gaan.

26 april: Klimaat

De focus ligt op natuur en landschap, gebruik daarvan en leven daarbinnen. Bijvoorbeeld het omvormen van akkers en graslanden in natuur. Wat betekent dit voor de klimaatopgave en voor de belangrijkste gebruikers daarvan, de boeren, bewoners, dieren (biodiversiteit)? Hierover gaan twee exponenten van twee stromingen met elkaar in dialoog:

Ger van den Oetelaar is o.a. oprichter en voorzitter Stichting Landschapsfonds Het Groene Woud, een stichting die zich bezig houdt met natuurontwikkeling. Naast auteur van vele publicaties was hij gedurende vele jaren wethouder van de gemeente Boxtel. 

Hendrik Hoeksema is bestuurder en programmaleider Transitie van ZLTO, een belangenorganisatie van de boeren. Meer dan 8 jaar was hij o.a. wethouder van de gemeente Oss. 

Het muzikaal intermezzo wordt verzorgd door Patrick Timmermans (gitaar)

28 juni: Religie

Binnen de verschillende religies zijn overeenkomsten en verschillen in beleving en uitoefening daarvan. Actueel is hoe het christendom zich verhoudt tot de Islam en omgekeerd. Hoe functioneert de gemeenschap? Ieder geloof handelt vanuit eigen identiteit en dogma’s, regels en richtlijnen, de vasten en ramadan; rituelen in relatie tot het levenseinde. Hoe verhoudt de gelovige en de gemeenschap waarin hij leeft zich tot dit alles. Hierover gaat Marloes Meijer dominee in Engelen in dialoog met een islamitisch geestelijke uit ’s-Hertogenbosch.

Het muzikaal intermezzo wordt verzorgd door Camiel Severijns (cello). 

23 augustus: Media

Media houden zich bezig met nieuwsgaring. Die gaat over mensen. Zaken tot op de bodem uitzoeken en een pakkend verhaal maken. Hoe verhoudt het beginsel van vrije nieuwsgaring zich tot het feitenonderzoek en de inhoud van de publicatie? Hoe wordt invulling gegeven aan het principe van persoonlijke levenssfeer en hoor en wederhoor?

Tonny van der Meulen is hoofdredacteur geweest van het Brabants Dagblad en nog steeds actief als columnist. De dialoogpartner is Jack Mikkers, burgemeester van ‘s-Hertogenbosch.

Het muzikale intermezzo wordt verzorgd door Margot Rooijmans (zang) en Koen Pillot (piano)

11 oktober: Economie en Financiën

De afgelopen jaren stonden in het teken van neoliberalisme en marktdenken. Ondernemers zetten zich in voor hun onderneming die winstgevend moet zijn en werkgelegenheid moet bieden. Daartegenover staat wat de gevolgen voor het milieu en maatschappij zijn. Hoe verhouden de korte en de lange termijn zich tot elkaar? Hoe wordt omgegaan met mensen die het tempo niet kunnen volgen en waarvan het inkomen niet toereikend is? Hierover gaan in dialoog:

Ruurd Verdam, voormalig directeur corporate banking bij Van Lanschot N.V. bankiers en oud-directeur van de inmiddels overgenomen Friesland Bank

Marianne van der Sloot is wethouder in de gemeente ’s-Hertogenbosch met in haar portefeuille onder andere Werk- en inkomen, Arbeidsmarktbeleid, Armoede en schulden.

Het muzikaal intermezzo wordt verzorgd door Harold Bourne (saxofoon).

Thema, data en sprekers 2023

Transitie in de veranderende verhouding tussen stad en platteland. Specifiek: ‘Westers en Oosters denken’; ‘Kerk en samenleving: van traditioneel naar toekomstbestendig’ en ‘Veranderingen in de zorgsector’. Dat is het thema van onze lezingenreeks dit jaar.

26 mei: De waarden van het land in een verstedelijkte samenleving. Uitdagingen voor stad en platteland!
Dr. Ton Duffhues, senior-onderzoeker Social  Enterprise and Institutions for Collective Action aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Eerder werkte hij op het gebied van Landbouw en Samenleving bij ZLTO en als directeur bij Stichting Waarden van het Land. 
30 juni: Oekraine: dichterbij dan we dachten, maar wat wisten (weten) we er weinig van!
Hans Dona, voormalig universitair docent aan de VU en oud-wethouder ‘s-Hertogenbosch. Sinds zijn pensionering actief als begenadigd spreker over o.a. de nasleep van de Eerste Wereldoorlog, de Brexit, het opkomend populisme en de implicaties van toekomstige demografische ontwikkelingen. 
1 september: Veranderingen in kerk en samenleving: Kan de Benedictijnse spiritualiteit ons helpen?
Wil Derkse, filosoof, auteur en als docent verbonden aan Avicenna Academie voor Leiderschap en TIAS Nimbas van Tilburg University
6 oktober: Een waardig levenseinde en waardig sterven
Henk Festen, voormalig medisch specialist (MDL) Jeroen Bosch Ziekenhuis en verbonden aan het Expertisecentrum Euthanasie.

Praktische info
De lezingen starten om 20.00 uur. De inloop is vanaf 19.30 uur; koffie en thee staan klaar. De lezing wordt gevolgd door een kort muzikaal intermezzo waarna gelegenheid tot vragen, dialoog en discussie. Om ongeveer half tien wordt afgerond en is er ruimte voor napraten met een drankje.
Toegang is gratis. Een vrijwillige bijdrage wordt op prijs gesteld. Aanmelden via  info@andersindekerk.nl

Extra lezing 25 september: Norbert, man van zijn tijd

Op ZONDAG 25 september a.s. vindt direct aansluitend aan de bedevaartviering in de kerk te
Bokhoven een extra lezing plaats. Spreker zal zijn Pieter Butz, schrijver van het boek: “Norbert man van deze Tijd”.

Pieter Butz (1933) werkte ruim veertig jaar bij het onderwijs. In 1988 kwam hij via het
vormingscentrum Het Abdijhuis; in contact met de Abdij van Berne in Heeswijk. Na zijn
pensionering werkte hij vele jaren bij de Werkgroep voor Liturgie Heeswijk. Als participant
leerde hij de abdij en de Orde der Norbertijnen goed kennen.
Ter gelegenheid van het 900-jarig bestaan van de orde schreef hij over wat stichter Norbert
van Gennep voor ogen stond met deze orde en in hoeverre dit doel werd bereikt.
Bovenal hoe volgens hem de orde en de wereldkerk toekomst hebben. In navolging van
Norbert die hedendaags pleit voor een dienende kerk. De weg daarheen is leven in eenvoud.

Vervolgens wordt de lezing opgeluisterd door een muzikaal intermezzo door cellist Camiel Severijns.

Hierna houdt Xaveer van der Spank een inleiding aan de hand van zijn verzamelde
gedachten over Norbertus. Xaveer van der Spank (1934) is Norbertijn, werkte in het onderwijs,
bij de voorganger van ZLTO en als pastoor van de Parochie Bokhoven. Ook is hij mede-oprichter
van Semper Vigilans.
Xaveer van der Spank gaat onder andere in op de betekenis van de begrippen:
parochie, apostolaat, pastoraat en wat abdijleden in het verleden hebben gedaan aan
gemeenschapsvorming, (kerk)opbouw. Hij vertaalt dat naar het heden en de toekomst.
Welk perspectief biedt dat vandaag en in de toekomst voor onze maatschappij die meer dan ooit
behoefte heeft aan zingeving en hoe dat te beleven? Een rijke traditie (oude wijn!) aanbieden
maar met een hedendaagse smaak: vernieuwende frisse wijn.
De ontvangst is om 12.30 uur met koffie en broodjes. De lezingen beginnen om 13.30 uur en
duren tot 15.30 uur. Daarna is er is een nazit met een drankje en fris. Het geheel, inclusief
lichte lunch, koffie thee en drankjes kost € 15,-.
In verband met de voorzieningen is het belangrijk te weten hoeveel mensen er komen.
U kunt zich opgeven per mail op info@andersindekerk.nl onder vermelding van Norbertus.
Betaling contant bij binnenkomst. 
Het belooft een inspirerende en aangename middag te worden. Laat dit niet aan u
voorbijgaan.

Thema, sprekers en data 2022

Nu de versoepelingen stap voor stap een feit zijn geworden, presenteren wij met plezier ons Jaarprogramma 2022.  De vier Bokhoven Lezingen (voorheen Anders in de Kerk) staan dit jaar in het licht van het thema ‘De Samenleving op een tweesprong‘.  We hebben vier vooraanstaande sprekers bereid gevonden om de lezingen invulling te geven. Ze vinden plaats op: 29 april, 17 juni, 16 september en 7 oktober. 

Thema De samenleving op een tweesprong
Afgelopen twee jaren is de wereld er heel anders uit komen te zien. Die verandering vindt niet alleen zijn oorsprong in de coronacrisis en de recentelijke inval van Rusland in Oekraïne. De wereld en de mensheid lijken voor doorslaggevende keuzes te staan op velerlei gebieden. Zo neemt de tegenstelling tussen arm en rijk wereldwijd zienderogen toe en krijgen waarden als zorg voor elkaar en saamhorigheid steeds minder invulling, terwijl ze worden ingewisseld voor individualisme. Maatregelen om klimaatveranderingen het hoofd te bieden worden veelal met de mond beleden en opgestelde maatregelen tegen de vervuiling van de aarde krijgen onvoldoende navolging, omdat het leven wel ‘draagbaar en betaalbaar’ moet blijven. Doordat onze focus nog grotendeels is gericht op de doorgaande groei van de welvaart, raakt consuminderen uit het zicht.
Het algemeen belang raakt verder op de achtergrond. In dit licht is het geen wonder dat het democratisch gehalte van het bestuur zienderogen afkalft. Alternatieve waarheden worden met stelligheid verkondigd. De invloed van de sociale media lijkt niet meer te stoppen.
Hoe staan we als mensen van nu tegenover al deze problemen en welke oplossingsrichtingen zijn er?

Data, sprekers en onderwerp van hun lezing
> 29 april Solidariteit versus individualisme 
Spreker: drs. Arie Bijl, deskundige op het gebied van milieu en klimaatproblemen en was voorheen verbonden aan VU Amsterdam en Avans Hogeschool Den Bosch
> 17 juni   Democratie en sociale media 
Spreker: drs. Lucas van Houtert, hoofdredacteur Brabants Dagblad
> 16 september: Klimaatverandering
Spreker:  drs. Elies Lemkes-Straver, gedeputeerde provincie Noord-Brabant
> 7 oktober – De katholieke visie op een rechtvaardige samenleving
Spreker: mgr. dr. G. De Korte, bisschop van ’s Hertogenbosch.

 

Update december 2021 – Oud en nieuw

Opnieuw was het een jaar van schaarse Anders in de kerk-ontmoetingen. We hebben één, wel zeer mooie bijeenkomst mogen organiseren in het kader van 900 jaar Norbertijnen orde. Achter de schermen werken we momenteel onvermoeid door aan het programma voor 2022. We hopen elkaar in het voorjaar weer te zien. Ondertussen liet bestuurslid Henk van Beers zich inspireren door de historie van onze jaarwisseling. Het resultaat vindt u in onderstaand essay van zijn hand. Van harte aanbevolen!

Met velen slaak ik een zucht van verlichting. 2021 strompelt naar haar einde, het jaar zit er op. Een jaar met in de hoofdrol corona en dus een jaar om snel te vergeten. Met wat oliebollen, appelflappen en champagne, maar ook met opvallend minder familieleden en vrienden tellen we af tot het oude jaar voorgoed voltooid verleden tijd is. Ingetogen of uitgelaten gaan we de drempel over op weg naar 2022. Zal het een spetterend jaar worden, waarin het virus wordt verslagen?

> Eeuwenoude tradities
De verwachting is dat de overgang van oud op nieuw mede door het vuurwerkverbod tamelijk rustig zal verlopen. Deze wending staat overigens niet op zichzelf, maar is nauw verbonden met eeuwenoude tradities. Vaak is zij gekoppeld aan een periode van vruchtbaarheid. Zo start het nieuwe jaar bij de Babyloniërs en de Romeinen aan het begin van de lente en bij de Egyptenaren op het moment dat de Nijl voor het eerst buiten haar oevers treedt. Babyloniërs vieren het moment door een slaaf tijdelijk op de koningstroon te zetten. Volgens de overlevering richten de goden tijdens de overgang van oud op nieuw alle pijlen op de zittende koning, dus wordt hij tijdens dat moment eventjes vervangen. Helaas is het daarmee voor deze onfortuinlijke ook meteen einde oefening; hij wordt acuut geofferd. Romeinen zijn wat dat betreft mensvriendelijker en vieren het feest door het offeren van een ram aan de god Janus. Januari dankt haar naam aan deze Janus. Om de boze geesten te verdrijven gaan onze voorouders, de Germanen, zich te buiten aan feesten met grote vuren, dierenoffers en vooral veel eten en drinken. Alcoholische drank scoort daarbij hoge ogen.

> Waarom start ons nieuwe jaar op 1 januari?
Van oudsher houden de Romeinen van orde en regelmaat. Elk jaar een nieuw jaar starten op een andere dag spreekt hen dan ook niet aan. Daarom verordonneert Julius Caesar in 46 voor Christus, dat 1 januari voortaan het begin van elk nieuw jaar wordt. Een nieuwe traditie is geboren. Eeuwen later, Jezus heeft inmiddels een flinke wereldkerk gesticht, verzet diezelfde kerk zich tegen de heidense afkomst en vervangt Janus door Jezus. Deze laatste is tijdens kerstmis geboren en wordt volgens de Joodse overlevering op de 8ste dag na zijn geboorte opgenomen in het verbond, dat door God met Abraham is gesloten. (Gen. 15:18). Een januari wordt daarmee de eerste dag van het jaar van de gregoriaanse kalender, die rond het jaar 1580 door paus Gregorius wordt ingevoerd.

> Nieuwjaarsgebruiken
Met het gegeven dat een traditie een gids is en geen cipier, loop ik nu kort langs een aantal hedendaagse gebruiken.

VUURWERK
Bijvoorbeeld langs het vuurwerk. Waar het vandaan komt is niet helemaal duidelijk. Wel wordt algemeen aangenomen dat de Chinezen aan de wieg staan. Zij gebruiken buskruit als wapen, maar ook om religieuze feesten en rituelen luister bij te zetten. Met het oorverdovende lawaai worden kwade geesten op afstand gezet. Tijdens de middeleeuwen kopiëren we in Europa vooral het gebruik als wapen. Met de jaren neemt de kwaliteit toe. Zeker wanneer wetenschappers in staat zijn aan dat buskruit kleurstoffen toe te voegen. De eerste vuurwerkshow wordt een feit. Heel wat feesten en evenementen zijn ondenkbaar zonder vuurwerk. Nederlanders  hebben overigens meer met Chinezen gemeen. Ook hier gaat oud-op nieuw gepaard met veel lawaai. Het is een overblijfsel van het oude Germaanse joel- en midwinterfeest. Men trekt zingend en joelend door de straten, ontsteekt vreugdevuren en soms wordt er met vuurwapens of carbid geschoten. Kennelijk maakt het een en ander dorstig, want steeds wordt het glas stevig ter hand genomen. Wat dat betreft verandert er weinig. Ook in onze tijd veroorzaakt dat overlast, waartegen, net als toen, maatregelen genomen worden. Overigens met beperkt effect. Met het groeien van de welvaart neemt het afsteken van vuurwerk toe en groeien wij uit tot de grootste vuurwerkconsumenten. In geen enkel ander land wordt er per hoofd van de bevolking zo veel geld aan uitgegeven.

OLIEBOL
De oliebol wordt al aan het begin van onze jaartelling gegeten door de Batavieren en de Friezen. En zij hebben er reden toe, want zij offeren aan het einde van december voedsel aan de goden om hen tevreden te stellen. Vooral aan de heks Perchta, die verantwoordelijk wordt gehouden voor de vele doden in dit jaargetijde. Het offervoedsel wordt in meel gewikkeld en in olie gebakken. Daarna bestrooit men het eindresultaat met witte meel. Vooral de vetheid van dit voedsel zou er aan bijdragen, dat het zwaard van de heks Perchta van het lichaam glijdt. En dat lijkt mij mooi meegenomen! In de Middeleeuwen begint deze oliekoek aan een stevige opmars. Het einde van de vastenperiode, die begint op Sint Maarten (11 november) en eindigt met kerst, wordt gevierd met oliekoeken, die gemaakt zijn van houdbare ingrediënten. Deze koeken zijn rijk aan vet en calorieën en dat komt goed uit midden in de winter. Zeker wanneer men soms maandenlang belegerd wordt en deze koeken een redelijk alternatief vormen voor alle inmiddels opgeraakte of bedorven etenswaar. In de late middeleeuwen ontstaat de traditie om armen, die jou een gelukkig nieuwjaar wensen, een oliekoek of andere traktatie te geven. De beschaving schrijdt voort en beetje bij beetje groeit de welvaart. Zo komt er betere olie waardoor het deeg de kans krijgt om een ronde vorm aan te nemen, waardoor de oliebol een rond en smakelijk hapje wordt. ‘Het weer is koud en guur als de dagen korten en de nachten lengen, maar de feesten van december brengen licht en warmte, met oud jaar: oliebollen.’ Zo klinkt het Polygoon journaal in de jaren ’50. De oliebol wordt aldus een synoniem voor de spreekwoordelijke Hollandse gezelligheid.

CHAMPAGNE
Klokslag 12 uur ’s nachts wordt de champagnefles ontkurkt en het nieuwe jaar ingeluid. Champagne als de koning onder de wijnen. Het heeft trouwens heel wat voeten in de aarde eer deze wijn dit predicaat verwerft.  Heel wat bisschoppen en koningen dragen hieraan bij. In de Middeleeuwen is er grote rivaliteit tussen de wijnen uit de Champagneregio en die uit Bourgondië. Als gevolg hiervan gaan de wijnboeren uit Reims zich toeleggen op de productie van witte wijn, in tegenstelling tot de rode wijn uit Bourgondië. Wijn van witte druiven is volgens kenners minder lekker en hierdoor probeert men ‘witte’ wijn te maken van ‘rode’ druiven. De monnik Dom Pérignon uit een abdij in de Champagne zorgt voor een aantrekkelijke verbetering. In de 17de eeuw komen rijke Engelsen om het hoekje kijken. Zij zweren bij de echte Champagne en herontdekken de perfect bijpassende kurk. De wetenschap doet op haar beurt een stevige duit in het zakje, wanneer zij ontdekt dat elke wijn bubbelend kan worden gemaakt door er een klein beetje suiker, voordat deze gebotteld wordt, aan toe te voegen. Het resultaat blijft niet uit. De wijn sprankelt, zeker wanneer er getoost wordt op een briljant flonkerend nieuw jaar.

OUDEJAARSCONFERENCES
Voor velen is het elk jaar vaste prik. Lekker lachen met de oudejaarsconferences op TV. En ook dat is een traditie. Al sinds het begin van de 18de eeuw wordt het toneelstuk ‘Gijsbrecht van Amstel’ van Joost van den Vondel eind december steevast gevolgd door de klucht ‘De bruiloft van Kloris en Roosje.’ Men wil de bezoekers na al dat drama niet al te triest naar huis laten gaan. Met een lach en lichte traan wordt teruggekeken op het afgelopen jaar. Dit stuk wordt gezien als de opstap naar de moderne oudejaarsconference. Wim Kan, Youp van ’t Heck en dit jaar Peter Pannekoek. Maar of er vanwege corona veel te lachen valt, waag ik te betwijfelen. Hoe dan ook, we zullen wel zien.

NIEUWJAARSDUIK EN KERSTKAAART
Zoiets geldt ook voor de sinds kort ontstane nieuwjaarsduik. Sinds die eerste duik in de ijskoude zee op 1 januari 1960 in Zandvoort, trotseren steeds meer durfals (m/v) het ijzig koude water en treden daardoor het nieuwe jaar zonder schroom tegemoet. Vooral Unox krijgt het er warm van.
Trouwens over warmte gesproken: miljoenen Nieuwjaars- en kerstkaarten versturen we ieder jaar. En ook dat heeft zijn geschiedenis. In de 15de eeuw kan niet iedereen lezen en schrijven. Het zijn voornamelijk vorsten, geestelijken en geleerden die elkaar een nieuwjaarsbrief sturen met daarin hun roemrijke daden van het afgelopen jaar. Deze brief eindigt met het overbrengen van de beste wensen voor het nieuwbakken jaar. In de 16de en 17de eeuw volgt de elite deze gewoonte. De brieven zijn vaak voorzien van een spreuk en een prent, meestal van religieuze herkomst. In de 18de en 19de eeuw neemt ook het ‘gewone volk’ deze traditie over. Zoals alles, verandert ook de inhoud. Sinds 1950 versturen we vooral kerstkaarten waarop ook een nieuwjaarswens staat. En dat doen we, naast gebruikmaking van de digitale snelweg, nog steeds, graag en veel. Dit jaar, mogelijk vanwege corona, nog meer dan ooit tevoren. Zo worden alleen al per post  jaarlijks om en nabij de twee miljoen Nieuwjaars- en kerstkaarten verstuurd.

Ik doe het wat eenvoudiger. Middels dit medium, wens ik namens het bestuur van Semper Vigilans iedereen een gezond en gelukkig 2022. Bij deze. Henk van Beers

Roeping en toekomst van kloosterorden

Op vrijdagavond 1 oktober jl. vond vanwege de Coronapandemie de eerste en tevens de laatste
bijeenkomst voor dit seizoen (2021) plaats van De Bokhoven lezingen. De lezingencyclus heeft
vanaf maart 2020 om die reden stilgelegen. De bijeenkomst stond in het teken van 900 jaar
Norbertijnen. Onderdeel daarvan vormde een tweegesprek tussen een lid van de orde der
Norbertijnen Xaveer van der Spank en Richard Steenvoorde lid van de orde der Dominicanen.
Onderwerpen van gesprek waren de roeping en de toekomst van kloosterordes.

De gespreksdeelnemers zijn elk vertegenwoordigers van een andere kloosterorde en een andere
generatie: Van der Spank: Norbertijn vanuit zijn senioriteit en Steenvoorde Dominicaan als medior.
De norbertijnen: een orde die zich van oudsher op het platteland richt en de Dominicanen met als
aandachtgebied de stad.

Roeping?
Het gesprek werd geleid door Henk van Beers bestuurslid van onze stichting. Xaveer van der Spank
geboortig in 1934 vertelde over zijn roeping en intreding tot de orde der Norbertijnen. In de 50er
60er jaren was het zeker niet ongebruikelijk dat een van de leden van een (groot) gezin in Brabant
priester, kloosterling werd, waarvoor de familie, het netwerk eromheen zoals het onderwijs de
beoogt (priester)zoon motiveerde. Na het doorlopen van het gymnasium koos Xaveer voor het
kloosterleven, waarvan de invulling overigens een heel andere wending kreeg dan hij had voorzien.
Xaveer werd o.a. pastoor in Bokhoven, onderwijzer aan de technische school, bisschoppelijk
gedelegeerde en vervulde tal van andere maatschappelijke functies, waaronder godsdienstadviseur
bij de NCB. Hij woonde buiten het klooster maar was daarmee hecht verbonden.
Richard Steenvoorde’s geboortig buiten Brabant, Zuid Holland, loopbaan was geheel anders. Hij
studeerde rechten en juridische bestuurswetenschappen, verrichte promotie-
(wetenschappelijk)onderzoek, promoveerde tot doctor in het internationaal recht, vervulde
maatschappelijke functies zoals: adviseur voor het CDA in Den Haag, het verband van Katholieke
Maatschappelijke Organisaties te ’s-Hertogenbosch en als jurist voor de Bisschoppenconferentie en
het CIO voor alle betrekkingen tussen kerk en staat. Daarnaast was Richard vrijwilliger in een
parochie, speelde in de plaatselijke harmonie en in een band.
Hij kreeg op latere leeftijd roeping, rond zijn veertigste. Deze was niet gestimuleerd vanuit het gezin
en het netwerk daaromheen waaruit hij voortkomt, maar als resultante van zijn persoonlijke
ontwikkeling. Hij trad in 2013 in bij de orde van de Predikers (Dominicanen), verhuisde voor een
periode van vijf jaar voor vorming en studie naar Cambridge en Oxford (UK) om later in 2018 naar
Nederland, Rotterdam terug te keren. Hij maakt daar deel uit van een gemeenschap van jonge
Dominicanen. Thans is Richard prior en studentenpastor voor de Engelstalige gemeenschap in
Rotterdam (Eendrachtskapel).
Richard beschrijft zijn roeping als het dienen van de medemens. Kloosterordes zijn een middel geen
doel. In het werk als priester moet je jezelf kunnen ontplooien, je goed en op de juiste plaats voelen
met als doel god te dienen en in zijn geest te handelen en te werken. Hij is de inspirator en het doel.
In de periode dat Xaveer intrad was sprake van, zoals dat nu vaak genoemd wordt top down. De abt
bepaalde waar de pater werd ingezet en waar hij zich mee bezig moest houden. De keuzes die voor
Xaveer werden gemaakt pakten wonderbaarlijk goed uit en hij zette zich in om de functies van
kloosterling, priester en zijn maatschappelijke functies goed te vervullen en voelde zich als de
spreekwoordelijke vis in het water.
In de periode dat Richard intrad was meer sprake van bottom up. De Dominicanen zijn, zoals dat in
deze tijd heet democratischer georganiseerd. Met de betrokken pater wordt overlegd wat zijn
ambities en competenties zijn, waarvoor hij zich wil inzetten en waaraan hij wil werken.

De Toekomst
Over de toekomst van de beide kloosterordes wordt verschillend gedacht. De Norbertijnerorde kent
weinig kandidaten, novices die willen intreden. Er is sprake van vergrijzing. Er wordt alles aan gedaan
om nieuwe aanwas te krijgen, maar dat lukt minder goed. De orde van de Dominicanen ondergaat
wel een verjongingsproces. Er melden zich steeds vaker kandidaten, novicen aan die willen intreden.
De orde speelt in op de huidige ontwikkelingen, organiseert zich als zodanig en probeert een jongere
doelgroep aan zich te binden. Dit wordt in Rotterdam gecombineerd en gestimuleerd met het leiden
van een levendige studentenparochie.
Richard relativeert de zorgen over terugloop van het aantal intreders. Door de eeuwen heen heeft
het aantal toetreders een gematigde ontwikkeling gekend. Uitzondering daarop waren de 50er en 60
er jaren van deze eeuw. Er werden veel kloosters gebouwd om de vele toetreders te huisvesten.
Deze periode was niet representatief. Richard is optimistisch over de toekomst van zijn orde en zoekt
naar nieuwe wegen om zin en inhoud te geven aan het (voort)bestaan van de kloosterorde. Dit is
geen doel maar een middel. Als er andere of betere middelen zijn, dan is dit een gegeven waar we
het mee moeten doen. Ieder tijdsgewricht vraagt weer om andere oplossingen voor dan levende
vragen en behoeftes om het geloof te beleven en vorm te geven.
Semper Vigilans, de Bokhoven lezingen kan terugzien op een goed bezochte, boeiende, geslaagde
avond, waarbij verdieping en zingeving het volle pond kreeg door dit unieke tweegesprek, belicht
vanuit twee totaal verschillende kloosterorders en generaties kloosterlingen. Niet onvermeld mag
blijven het prachtige muzikale intermezzo waarbij operazangeres Trudy van den Brandt met
begeleiding door Willem van Weelden op onnavolgbare wijze in onze fraaie middeleeuwse kerk met
een mooie akoestiek, het Indische Onze Vader ten gehore bracht, dat jaarlijks wordt gezongen bij
herdenking in augustus van de gevallen oorlogsslachtoffers in het voormalig Nederlands Indië.Tot ziens in 2022 
Dit alles is zeker een reden om volgende jaar de lezingen bij te wonen en u aan te melden voor
deelname. U kunt dit doen door een mail te sturen naar: info@andersindekerk.nl Wij hopen u
volgend jaar (weer) te ontmoeten tijdens een van onze lezingen in het seizoen 2022. Semper Vigilans
is druk doende een boeiend programma in elkaar te zetten, zal u daarover tijdig informeren en ziet
uit naar seizoen 2022 met u.

Jan van Heijningen
Voorzitter Semper Vigilans,
De Bokhovenlezingen

Weer een Bokhovenlezing op 1 oktober!

Groei of krimp? Wat is de toekomst van kloosterordes?
Geïnspireerd door het 900-jarig bestaan van de Norbertijnen organiseren we over dit thema op 1 oktober a.s. een avond in de mooie kerk van Bokhoven. Aan het woord komen een oudere en jongere kloosterling. Toegang is gratis.

INHOUD
Na een lange pauze vanwege het covid-virus organiseren we die vrijdag weer een Bokhovenlezing. Het thema van de avond is geïnspireerd door het 900-jarig bestaan van de Norbertijnen. Dat betekent 900 jaar lang religieuze, maar ook maatschappelijke betrokkenheid en inzet van degenen die zich geroepen voelden om toe te treden tot de orde van de Norbertijnen. Anno 2021 is dat niet meer zo vanzelfsprekend. 
Op deze avond wordt een gesprek gevoerd met én tussen een oudere en een jongere kloosterling: Xaveer van der Spank, Norbertijn en Richard Steenvoorde, Dominicaan.  Wat heeft ze bewogen om in te treden bij een orde en om priester te worden, toen en nu? En waarom blijven ze ervan deel uitmaken? Hoe kijken beiden vanuit hun perspectief, vanuit hun positie in de levensloop, aan tegen de toekomst van de kloosterordes? Hoe komt het dat sommige groeien en bloeien en andere juist inkrimpen?

PROGRAMMA 
De indeling van de avond is als volgt:
19.30u  inloop met koffie/thee
20.00-20.30u  eerste deel gesprek
kort muzikaal intermezzo
20.45-21.15u  voortzetting gesprek
21.15u gelegenheid voor reacties en vragen van de aanwezigen.
21.45u  napraten onder het genot van een drankje.
Het gesprek wordt ingeleid en begeleid door Henk van Beers, bestuurslid van Semper Vigilans. 

Gezien de ongewisheid van de coronamaatregelen, vragen we u vriendelijk om zo snel mogelijk aan  ons door te geven of u aanwezig zult zijn via info@andersindekerk.nl 



Update april: Pasen/lente 2021

Update april: Pasen/lente 2021

‘In het hart van elke winter
zit een trillende lente
en achter de sluier van elke nacht
zit een glimlachende dageraad’
(Kahill Gibran, Syrisch dichter)
Pasen is zo oud als de weg naar Kralingen. Over de hele wereld viert men het einde van de winter en de binnenkomst van de lente. Het nieuwe leven kondigt zich aan. Wat zouden de maanden november tot en met februari treurig zijn als we niet wisten dat het lente wordt in maart. ‘Spring is in the air’, je voelt het, je ruikt het; nieuw perspectief wordt geboren. Met dans en zang noteert de dichter: ‘Leven uw naam is lente!’ Op zoek naar een synoniem voor lente kom je onherroepelijk Pasen tegen. Pasen en de lente zijn onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld. In beide ligt de hoop op vitaliteit, uitzicht op een nieuwe doorstart. Niet voor niets verwijst het woord naar het Latijnse Pacua, hetgeen te koppelen valt aan weide, in de sfeer van jong, fris gras. Na het grijsgrauwe weer van de winterdagen gaan de staldeuren wagenwijd open en ondergaan de koeien de uitzinnige vreugde van het sappige groene gras als uiting van het nieuwe leven. Zelfs het doorgaans sombere journaal ruimt er ruim tijd voor in. De Lente en Pasen zijn een en hetzelfde.
Lees verder

Terugblik op 2020


2020

Onvergetelijk jaar
Van er zijn voor elkaar
Uit lastige beperkingen
Ontstaan nieuwe dingen
Samen de verbinding houden
Aan ’n mooi lezingenprogramma bouwen
Zo verbinden we met elkaar zingeving en spiritualiteit
We zien hoopvol uit naar een betere, coronaloze tijd
Zonder uit zondering steken we u graag ’n hart onder de riem
Als Semper Vigilans hopen we iedereen in het nieuwe jaar weer te zien!
Maak er met kerst samen iets moois van
Zoek met wie u lief is naar wel wél kan
Tot ziens in
2021

Het bestuur van Semper Vigilans wenst u zalige kerstdagen en kijkt samen met u hoopvol uit naar het nieuwe jaar.
In de lente volgt een nieuwe bijdrage. We houden graag contact. 

Werken aan Spiritualiteit

Werken aan Spiritualiteit

Soms duizelt het me groen en geel voor de ogen. Elke krant, journaal of gesprek haalt het coronavirus binnen. Daar helpt geen mondkapje aan. Je loopt daarbij de kans dat het virus je niet alleen fysiek maar ook mentaal besmet. Het is als een kettingbrief waaraan je ongewild deelneemt. In korte tijd zet Covid-19 de hele wereld op zijn kop, je werk, je omgeving, je uitgaan, je slaap, kortom je hele leven verandert. Je mist de sociale contacten, je collega’s. Thuiswerken kan belastend zijn. Het op vakantie gaan komt op een laag pitje te staan. Evenals samen met je vrienden aan de rol gaan na een week van hard werken, waardoor je vaak bekaf, maar tegelijkertijd ook voldaan thuiskwam. Het voedde het perspectief op de toekomst en vermeerderde het gevoel voor eigenwaarde. Ook al hing je het niet altijd aan de grote klok, soms telde je in stilte je zegeningen. Werken is immers meer dan alleen maar geld verdienen. Of zoals het ooit op die tegeltjes stond: ‘Je leeft niet om te werken, maar je werkt om te leven.’

En dan komt er plots zo’n vervelend virusje roet in het eten strooien. Fysiek heb je er mogelijk minder last van, maar mentaal zie je dat mensen door hun hoeven dreigen te gaan. Als verzorgende werk je je te pletter en ervaar je de ellende van de ander, van heel dichtbij. Als onderwijsgevende lig je misschien ’s nachts wakker omdat je van mening bent, dat ondanks al jouw inspanningen, de leerling tekort wordt gedaan. Als horecamedewerker mis je jouw dienstbare gastvrijheid. Misschien maak je je grote zorgen omdat jouw baan op de tocht staat, of dat je je moet omscholen. Jouw zekerheden van gisteren dreigen met het oog op morgen, vandaag verloren te gaan. Alleszins begrijpelijk dat je je bij al deze onzekerheden niet altijd even prettig voelt en op zoek gaat naar vaste bakens. En ik kom dan bij hoop en spiritualiteit. ‘In het land van de hoop, wordt het nooit winter,’ zegt een oude wijsheid. Met spiritualiteit ligt het iets moeilijker. Want is dat niet dat vaag gedoe? Wollensokkenpraat? Moet je daarvoor niet op Yoga gaan, of een Boeddhabeeld krijgen of ingetogen naar de kerk gaan?

Spiritualiteit heeft inderdaad meer met gevoel, met bezieling dan met intelligentie te maken. Zoals eten en drinken het lichaam voedt, zo voedt spiritualiteit het innerlijk, de ziel. De mens is body and soul; je kunt alleen op deze twee benen lopen. Spiritualiteit gaat vooral over de manier waarop je in het leven staat. Wie ben ik? en Wat kan ik voor mezelf en daardoor ook voor de ander betekenen? Wat zijn mijn sterke punten en hoe kan ik deze verder ontwikkelen? Waarbij het scheelt wanneer je daarbij vanuit een positieve grondhouding opereert. In zo’n geval benader je de ander immers ook positief. En je zult merken, dat dat scheelt als een slok op een borrel, indachtig: ‘Wie goed doet, goed ontmoet’. Het werken aan jezelf rendeert. Het geeft diepgang en vermindert de sleur. Spiritualiteit is geen wondermiddel, geen pilletje tegen elke kwaal. Hooguit een middel wat als diepte-investering bijdraagt aan een bewuster, creatiever leven.

Doen aan spiritualiteit kun je leren. De een gaat op Yoga, de ander zoekt het in religie. Of meent het te vinden bij Boeddha of bij het al of niet in groepsverband mediteren. Allemaal acceptabele activiteiten die je als mens doen groeien. Probeer daarbij vooral ook op je eigen gedrag te letten. En daar, step to step, een positief gebeuren van te maken. Door gewoon op gezette tijden, zo maar wat afstand nemen van het alledaagse, een blokje om, of een halfuurtje lopen door de natuur. Zo maar beseffen dat er meer is tussen hemel en aarde. Zomaar midden op de dag een momentje stilstaan, even pas op de plaats maken en een ogenblik afstand nemen van het alledaagse. Even een momentje voor jezelf nemen, waarbij je beseft dat je, evenals de ander, de moeite waard bent. Je zult merken dat dit bijtanken profijt oplevert. Het is als het diep inademen van zuivere lucht, waardoor je je pad met extra lucht en opgeheven hoofd kunt vervolgen. Ik wens je daarbij veel succes.

Henk van Beers, medebestuurslid.